Megalodon

Naam: Megalodon
Lengte: Tot ongeveer 18 meter
Hoogte: Moeilijk exact te bepalen, maar de rugvin kon meer dan 1,5 meter boven het lichaam uitsteken
Gewicht: Geschat tussen de 30.000 en 60.000 kilogram
Dieet: Carnivoor (voedde zich met walvissen, schildpadden en andere grote zeedieren)
Periode: Neogeen (van het Mioceen tot het Plioceen)
Leefde ongeveer: 23 tot 3,6 miljoen jaar geleden
Gevonden in: Wereldwijd, fossielen zijn gevonden in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Afrika, Australië en Azië

De Megalodon is een uitgestorven dier dat in de oudheid een belangrijke roofdier was in alle wereldzeeën. Groot en vraatzuchtig, zou hij geïdentificeerd of gedefinieerd kunnen worden als een enorme witte haai. Zijn ware grootte is onbekend, aangezien zijn skelet niet als fossiel bewaard is gebleven, omdat het uit kraakbeen bestond. Zijn tanden zijn echter wel bewaard gebleven, dus op basis van de huidige gegevens over de witte haai wordt aangenomen dat dit dier een lengte van wel 18 meter kan hebben bereikt.

Megalodon-tanden

Kenmerken van de Megalodon

Megalodons waren een soort gigantische witte haaien met zwarte ogen en bekken die tot twee meter lang konden worden en tot 280 enorme zaagachtige tanden van meer dan dertien centimeter konden bevatten. Ze hadden een bijtkracht tot wel 18 ton, waardoor geen enkele prooi kon ontsnappen.

De vinnen van deze dieren waren enorm en ook erg lang, waardoor ze veel sneller konden bewegen, vooral dankzij hun borstvinnen, die samen met hun speciale staart dienden om ze voort te stuwen. Hun staart was vergelijkbaar met die van de huidige witte haai, maar groter, en hielp hen ook bij het jagen omdat ze daardoor nog sneller konden zwemmen.

Ze gebruikten de kieuwen aan hun zijkanten om te ademen en om niet te verdrinken, moesten ze constant in beweging zijn, omdat hun kieuwen geen zuurstof konden opnemen zoals menselijke longen. Dit, in combinatie met de dringende behoefte om 24 uur per dag naar voedsel te zoeken, maakte het een soort die zich onafgebroken door de oceaan bewoog.

Wat at de Megalodon?

Megalodons worden omschreven als superroofdieren omdat ze als volwassen dieren op elk dier konden jagen, hoe groot het ook was. Ze voedden zich met alles, van walvissen en schildpadden tot andere kleinere haaien. Ze hadden een enorme eetlust en waren de hele dag op zoek naar voedsel, waardoor ze meestal alleen leefden.

Megalodon versus walvis

Hun camouflagekleur was ideaal voor de jacht, waardoor ze hun slachtoffers konden verrassen, omdat ze wit en grijs van kleur waren. Van onderaf gezien konden hun prooien hen niet van het water onderscheiden, en van bovenaf gezien konden ze hen niet zien vanwege de duisternis van de oceaan. Daardoor maakten ze veel vaart met hun staart en openden ze hun bek om hun slachtoffers te verwonden. Ze bloedden dan dood en verslonden hen later. Er vonden vaak gevechten plaats tussen exemplaren van deze soort om de dode slachtoffers te betwisten, evenals met andere zeer grote dieren zoals potvissen, die ook zeer agressief waren.

Hoewel moderne haaien vaak opportunistisch zijn, was de Megalodon waarschijnlijk het grootste carnivoor in de geschiedenis van de planeet. Zijn enorme omvang en zijn verschillende eigenschappen, waardoor hij onopgemerkt kon blijven en zich heel snel en onopvallend kon bewegen, maakten hem tot een geweldige jager.

Wanneer en waar leefde de Megalodon?

Uit diverse studies en onderzoeken is gebleken dat de Megalodon een superpredator was die tijdens het Neogeen, een van de oudste perioden, in alle oceanen van de planeet aanwezig was. De exemplaren dateren specifiek van 28 tot 2 miljoen jaar geleden, tussen het Oligoceen en het Pleistoceen. Resten van de Megalodon zijn gevonden in Australië, Noord- en Zuid-Amerika, Azië en zelfs op de Canarische Eilanden. Men gelooft dat zijn verspreidingsgebied kosmopolitisch was, maar dat zijn broedgebieden zich voornamelijk in warmere kustgebieden bevonden. Natuurlijk had hij een grote impact op de mariene gemeenschappen waarmee hij samenleefde, aangezien hij een toppredator was.

De grootste haaiensoorten hebben de neiging zich wijd te verplaatsen en hun geografische verspreiding is zeer breed en gevarieerd, en dat geldt ook voor de Megalodon. Fossielen zijn gevonden op alle breedtegraden, maar vooral in tropische en gematigde zones.

Vóór de vorming van de landengte van Panama waren de zeeën vermoedelijk aanzienlijk warmer, waardoor ze in alle oceanen ter wereld zouden hebben kunnen overleven. Dit dier was extreem veelzijdig en aanpasbaar, waardoor het op veel plaatsen kon leven, van zandige gebieden tot moerassen en open zeeën. Volwassen exemplaren vermeden doorgaans ondiepe gebieden vanwege hun grote omvang, en men vermoedt dat hetzelfde individu gedurende zijn leven in zeer verschillende gebieden heeft gewoond, van de kust tot de oceaan.

Megalodon weetjes

Hieronder staan ​​een paar leuke weetjes over de Megalodon om je hem nog beter te leren kennen. Ten eerste is het erg interessant dat de Megalodon de grootste haai is die momenteel ter wereld bestaat, en van alle reeds uitgestorven haaien, wat ook betekent dat het ooit de grootste vis was die ooit heeft bestaan. Het is een uitgestorven dier dat duidelijk verwant is aan de grote witte haai, en veel wetenschappers geloven dat hij de voorouder van die soort is.

Een bijzonder interessant feit is dat sommige experts en wetenschappers na veel onderzoek hebben geschat dat zijn levensduur tussen de vijftig en honderd jaar lag. Dit is vastgesteld door te kijken naar de gevonden fossiele wervels van Megalodons. Net als bij boomstammen hebben haaienwervels banden die de levensduur van elk organisme aangeven. Dit maakt het mogelijk om te bepalen hoe snel deze dieren groeiden, en ook hun leeftijd, aangezien bredere banden een snellere groei aangeven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *