Het debat tussen wetenschap en religie is uitgebreid, aanhoudend en zonder eenduidig antwoord. Maar… is het mogelijk te denken dat deze prehistorische reptielen samenleefden met mensen? Dat is wat sommige mensen interpreteren uit de Bijbelverzen waarin dinosaurussen voorkomen.
Wanneer we proberen de oorsprong van het leven op aarde op de meest logische manier te verklaren, biedt de wetenschap ons veel antwoorden. Maar de Bijbel geeft een heel andere – en op zijn minst opmerkelijke – verklaring, die door veel mensen wordt verdedigd.
Dinosaurussen en wetenschap vs. Bijbel en religie
Dankzij talloze onderzoeken in de paleontologie, geologie en andere wetenschappen is het mogelijk geweest veel vragen te beantwoorden over dinosaurussen: prehistorische dieren die kinderen en volwassenen blijven fascineren.
De religie houdt vast aan haar eigen opvattingen over het ontstaan en uitsterven van dinosaurussen, terwijl de wetenschap de evolutietheorie verdedigt.
De evolutietheorie stelt dat alle levende wezens – vroeger en nu – zijn ontstaan door biologische evolutie, als gevolg van genetische veranderingen die generaties lang zijn doorgegeven. Volgens de wetenschap leefden dinosaurussen op aarde vanaf ongeveer 252 miljoen jaar geleden, en stierven ze uit zo’n 66 miljoen jaar geleden.
Deze periode wordt in de zoölogie aangeduid als het Mesozoïcum of de tijd van de dinosaurussen.
Wat betreft hun uitsterven: de wetenschappelijke gemeenschap accepteert breed dat een meteorietinslag in het huidige Mexico (waar nog steeds de krater zichtbaar is) leidde tot de massale uitsterving van de dinosaurussen.
Het verontrustende is dat niet alleen de dinosaurussen uitstierven, maar ook ongeveer 75% van alle biodiversiteit op aarde verdween – een biologisch fenomeen waar de wetenschap nog altijd niet alle antwoorden op heeft.
Toch zegt de Bijbel iets heel anders over dinosaurussen…
Dinosaurussen volgens de Bijbel
De Bijbel legt een heel andere theorie uit: het creationisme, dat stelt dat alles wat bestaat of ooit bestaan heeft in één week is geschapen. Op dag 6 werden zowel de mens als de dinosaurussen gecreëerd. In deze visie leefden dinosaurussen dus voor het eerst zo’n 6.000 jaar geleden.
Het woord dat vaak gebruikt wordt in de Bijbel om naar dinosaurussen te verwijzen is “draak”, en het is mogelijk dat dit inderdaad op prehistorische dieren sloeg. De mens heeft immers al duizenden jaren fossielen gevonden en geprobeerd daarvoor verklaringen te zoeken – in elke cultuur en religie.
Een opmerkelijk voorbeeld is van wetenschapper Mark Armitage, die in Montana een enorme triceratopshoorn opgroef. Bij analyse werden er zachte weefsels aangetroffen, wat zou kunnen wijzen op een veel recentere datering – mogelijk slechts enkele duizenden jaren geleden.
Het uitsterven van de dinosaurussen volgens de Bijbel
De Bijbel geeft ook een verklaring voor het uitsterven van de dinosaurussen: de zondvloed, een gebeurtenis die in veel oude religies en culturen wordt beschreven.
Alle dinosaurussen die niet op de ark van Noach zaten, stierven door de hevige regenval. Men denkt dat de weinige dinosaurussen die wél op de ark zaten, nadien nog een tijd samenleefden met mensen. Uiteindelijk zouden ze zijn uitgestorven door toedoen van de mens en door veranderende klimatologische omstandigheden.
Bijbelverzen waarin dinosaurussen (mogelijk) voorkomen
Sommigen geloven dat de Bijbel op verschillende plaatsen verwijst naar het bestaan en uitsterven van dinosaurussen, vooral in Genesis en Job:
Genesis 1:21
En God schiep de grote zeedieren, en alle levende wezens die zich bewegen, die het water overvloedig voortbracht naar hun aard, en alle gevleugelde vogels naar hun soort. En God zag dat het goed was.
Genesis 1:24–25
En God zei: Laat de aarde levende wezens voortbrengen naar hun soort: vee, kruipende dieren en wilde dieren naar hun soort. En het was zo.
En God maakte de wilde dieren naar hun soort, het vee naar zijn soort en alle kruipende dieren van de aarde naar hun soort. En God zag dat het goed was.
Job 40:15–24
Zie toch Behemot, die Ik met u gemaakt heb; hij eet gras als een rund.
Zie toch, zijn kracht is in zijn lendenen, en zijn sterkte in de spieren van zijn buik.
Hij beweegt zijn staart als een ceder; de pezen van zijn dijen zijn dooreen gevlochten.
Zijn beenderen zijn buizen van brons, zijn gebeente als ijzeren staven.
Hij is het eerste werk van God; alleen zijn Maker kan zijn zwaard tot hem brengen.
De bergen brengen voor hem voedsel voort, en alle dieren van het veld spelen daar.
Hij ligt onder schaduwrijke bomen, in het verborgene van het riet en moeras.
De schaduwrijke bomen bedekken hem met hun schaduw; de wilgen van de beek omringen hem.
Zie, een rivier zwelt aan – hij schrikt niet; hij blijft kalm, al stort de Jordaan zich in zijn bek.
Kan men hem bij de ogen grijpen? Kan men met haken zijn neus doorboren?
Andere Bijbelverzen beschrijven meer fantasierijke dieren – zoals vuurspuwende draken – waarbij het woord “draak” dan vermoedelijk verwijst naar mythische wezens, en niet letterlijk naar dinosaurussen.
Er zijn ook passages in Job waarin sprake is van zeemonsters, maar uiteraard moet bij de interpretatie van zulke oude teksten rekening worden gehouden met vertaalfouten of culturele verschillen.
Wat denk jij?
Wist jij dat de Bijbel en het geloof een heel andere uitleg geven over dinosaurussen? Kun je je voorstellen dat mensen ooit echt hebben samengeleefd met deze gigantische reptielen? Dat zou ongetwijfeld een enorme uitdaging zijn geweest…
Welke versie spreekt jou het meest aan? Als je nog meer informatie of inzichten hebt over een van beide theorieën, laat dan vooral een reactie achter!